ผมเป็นของผมอย่างนี้ ถึงตัวจะจนแต่รวยที่ใจ ผมเป็นของผมอย่างนี้ ไม่เดินสยามแล้วหนักหัวใคร ผมเป็นของผมอย่างนี้ ใส่เสื้อเก่าผูกผ้าคอนเวิร์สขาม้าแล้วทำไม
Verse 1
คุณบอกว่าผมนั้นเป็นอย่างนั้น ผมนั้นเป็นอย่างนี้ แต่งตัวไม่ดีดูจะอันตราย เป็นไอบ้านนอก ช่างหน้าอาย
แต่งตัวดูคล้ายกับคนจน ผมรักคอนเวิร์สคู่นั้น ผมรักเสื้อวงตัวนี้ อาจจะดูไม่ดีไม่ใช่สเปคคุณนาย ทำไมต้องมองที่ของนอกกายเมื่อข้างในผมคล้ายกับพวกคุณ
**Hook
ผมเป็นของผมอย่างนี้ ถึงตัวจะจนแต่รวยที่ใจ ผมเป็นของผมอย่างนี้ ไม่เดินสยามแล้วหนักหัวใคร ผมเป็นของผมอย่างนี้
ใส่เสื้อเก่าผูกผ้าคอนเวิร์สขาม้าแล้วทำไม ก็ทางเดินเรามันต่างกัน ไม่ยุ่งสักเรื่องจะตายใช่ไหม อย่าว่าผมว่าคนละชั้น
ถ้าอยากรู้จักเข้ามาคุยใกล้ใกล้ ก็ผมเป็นของผมอย่างนี้ ใส่เสื้อเก่าผูกผ้าคอนเวิร์สขาม้าแล้วทำไม
Verse 2
ทำอะไรเขาก็ว่าสก๊อย ทำไมทำผมหยิกหยอย แต่งตัวไม่เรียบร้อยจะอันตราย ทำไมไม่โทษพวกไม่ห้ามใจ ก็ไม่มีใครสมควรโดน
ก็รักสายเดี่ยวตัวนั้น อยากใส่สั้นๆแบบนี้ แต่ถ้ามันดูไม่ดีบอกเลยว่าไม่สนใจ
เพียงคุณแค่สนเรื่องของคุณไป แค่ของนอกกายไม่ใช่ใจคน
Bridge
อย่าวัดกันที่เสื้อผ้า หรือแค่หนังหน้ากันเลย ดูที่ผลงานสิเอย อย่ากระแดะมาแตะผม